We zijn nu in O Pedrouzo. De laatste stop die we maken voordat we in Santiago zijn. De etappe van vandaag was goed te doen. 21 kilometer zonder al te veel stijgen en dalen. De dorpjes, vaak niet meer dan drie huizen en een kerk, zijn niet meer zo goed van elkaar te onderscheiden. Gelukkig komen we mensen tegen die in zijn voor een praatje. Een Portugese jongen is handtekeningen aan het verzamelen van iedereen die hij tegenkomt. Hij zingt zijn volkslied voor ons en vraagt ons het Nederlandse volkslied ten gehore te brengen. Hij heeft daarna vast spijt als wij knalvals het Wilhelmus inzetten.
Daarna lopen we een klein stukje met twee Duitse docenten. We eten een broodje met ze en vervolgen daarna met zijn tweetjes onze tocht.
In een van de stadjes wenst een computerstem ons een Buen Camino. Een reclamestunt van een albergue in de buurt. We kunnen een ander stel medepelgrims alleen maar lachend aankijken. Kitch.
Als we in O Pedrouzo zijn staat er al een enorme rij voor de gemeentelijke albergue. We besluiten door te lopen. De volgende albergue is nog zo goed als leeg maar al helemaal volgeboekt. We winden ons er een beetje over op en er zit niets anders op om door te lopen. Eeen goede keuze, de albergue waar we nu zijn is prachtig, schoon, ruime bedden en vol pelgrimsspirit. Ze doen niet aan reserveringen en verdelen de bedden op volgorde van binnenkomst. In hun douche wil je wonen, de beste douche van de hele camino.
In het dorpje, eigenlijk meer een lange autoweg, komen we een van de Nederlandse meisjes weer tegen. Na het eten lopen we ook de Amerikaanse Katie weer tegen het lijf. We spreken af om wat te drinken met haar en Neil en Mary als we allemaal in Santiago zijn. Een mooie afsluiting, zo denken wij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten