Etappe 19

We ontbijten met Neil en Mary in de herberg. Daarna beginnen we aan een gemakkelijke vlakke etappe van 19 kilometer langs het asfalt. Het is zondag en daardoor lijkt elk dorpje wat we passeren uitgestorven. We stoppen voor een broodje bij een soort hippie-herberg waar je kan slapen in een rioolpijp of een tipi. Typisch.

In Corrión de los Condes, ons eindpunt voor vandaag, staan 6 kerken. Buiten deze kerken is de rest van het dorp een beetje vergane glorie. Misschien komt dat doordat het zondag is en bijna alle winkels dicht zijn. We kopen kaarsjes en taartjes bij de banketbakkerij, want Noor is vandaag jarig!

Alle herbergen in de stad worden gerund door nonnen. Wij slapen bij de nonnen van het Santa Maria klooster. Ze zijn erg gastvrij, maken in de avond muziek voor ons en zingen oude pelgrimsliederen:

Nadie fue ayer,
Ni va hoy,
Ni irá mañana
Hacia Dios
Por este mismo camino
Que yo voy
Para cada hombre guarda
Un rayo nuevo de luz el sol
Y un camino virgen, Dios.

(Niemand ging gisteren, gaat vandaag of gaat morgen naar God op dezelfde weg als dat ik ga. Voor iedereen heeft de zon een nieuw licht, een maagdelijke weg, God.)

Tous les matins nous prenons le chemin,
Tous les matins nous allons plus loin.
Jour après jour, st. Jacques nous appelle,
C'est la voix de Compostelle.

Ultreïa! Ultreïa!
E sus eia
Deus adjuva nos!

Chemin de terre et chemin de Foi,
Voie millénaire de l'Europe,
La voie lactée de Charlemagne,
C'est le chemin de tous mes jacquets.

Ultreïa! Ultreïa!
E sus eia
Deus adjuva nos!

Et tout là-bas au bout du continent,
Messiee Jacques nous attend,
Depuis toujours son sourire fixe,
Le soleil qui meurt au Finistere.

De vertaling van Ultreïa is moeilijk, omdat er eigenlijk geen goed Nederlands woord voor is. Het is de traditionele pelgrimsgroet, zoals we nu buen camino zeggen. Ultreïa! (Voorwaarts/ga door/naar voren) en het antwoord was dan: E sus eïa! (En omhoog/naar de hemel/etc) Deus adjuva nos! (God begeleid ons!)