Aangekomen in León blijkt de gemeentelijke herberg gesloten (die vervloekte bedwantsenplaag is de schuldige; de albergue wordt grondig ontdaan van alles dat leeft). We slapen daarom in een pension met uitzicht op het Plaza Mayor en de gotische kathedraal van León.
We bezoeken de kathedraal en zijn onder de indruk van het glas in lood. Aan de linkerkant van de kerk beeldt het glas in lood de personen uitthet oude testament uit. Deze kant krijgt weinig licht, symboliserend dat deze personen Jezus' licht nooit hebben gekend. De lichtere rechterkant geeft het nieuwe testament en Jezus' leven weer. De hele kerk is een machtig geheel barstend van symboliek. Hoewel we over het algemeen verontwaardigd zijn over het feit dat we als pelgrims moeten betalen om een kerk binnen te gaan, was deze kerk zijn 5 euro meer dan waard.
s Avonds eten we traditioneel pizza (het is tenslotte donderdag), drinken we bier en gaan we naar een cocktailbar. León is een studentenstad met tal van leuke barretjes en leven op straat.
We nemen een rustdag en verhuizen naar het nonnenklooster van Santa Maria, waar we opbiechten dat we bedwantsen hebben. We worden gelijk apart genomen door een anti-bedbug team dat ons voor een schamele 16 euro grondig ontsmet. We moeten al onze bezittingen in vuilniszakken doen die ze eerst 3 uur in de volle zon zetten zodat de temperatuur binnenin stijgt. Bedwantsen overleven temperaturen van boven de 55 graden niet. Ook spuiten ze een grote hoeveelheid chemisch spul in de zakken. We krijgen schone leenkleren aangeboden. Daarna wordt alles heet gewassen en gedroogd. Er zal geen bedbugje meer in leven zijn.
Ter preventie van een volgende besmetting verpakken we onze rugzakken en kleding nu allemaal in zakken, waardoor er geen wantsen meer bij kunnen. Vooral de rugzakken moeten vrij blijven omdat die moeilijk schoon te krijgen zijn.
Het geluk is eindelijk weer met ons want achter ons staat een pelgrimerende dokter die toevallig Engels spreekt en het verhaal hoort. Zij wil wel naar de uitslag kijken en medicijnen voorschrijven. We halen ze gelijk die middag op. Het voelt goed om bedbug-vrij te zijn.
We lopen Neil en Mary tegen het lijf die meteen roepen dat we er zo fris uitzien. We drinken wat met ze en hebben het over vooroordelen over Amerikanen en Nederlanders.
We eten 's avond in een kitsch Amerikaanse burgerjoint, compleet met milkshakes en (veggie)burgers. Niet echt de pelgrims-spirit maar wel erg lekker.
We moeten deze nacht voor het eerst gescheiden slapen van de nonnen. Alleen als je getrouwd bent zijn er tweepersoonskamers beschikbaar. Bijzonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten