Etappe 18

Vrijdagochtend, als we na een ontbijt de albergue willen verlaten, blijken Matthijs' schoenen te zijn gestolen. De dader heeft heel vriendelijk zijn eigen paar Meindl's laten staan maar helaas zijn ze een maat te klein. De hospitalero (een man met een grote baard en paardenstaart) helpt ons goed, biedt nog een paar van zijn eigen schoenen aan (helaas te klein) en wijst ons uiteindelijk de bus naar Burgos. De bus gaat maar één keer per dag.

In Burgos vinden we vrij snel nieuwe schoenen. De verkoper is ontzettend behulpzaam, ondanks het feit dat hij geen woord Engels spreekt. Hij vraagt ons een foto te maken als we Santiago gehaald hebben en aan hem op te sturen.
Omdat we toch in Burgos zijn besluiten we nog een keer bij Gaia vega te eten. Zo hep elk nadeel ze voordeel.

Terug in Castrojeriz heeft de Hospitalero een bed voor ons vrijgehouden. We komen de in Viana ontmoete Katy uit Colorado weer tegen en sluiten met haar de dag af met een paar biertjes op een fijn terras.

De volgende dag kunnen we mét schoenen vertrekken. De etappe start met een flinke heuvel waar we de adem weer even verliezen (uit vorm!) maar de rest van de etappe is plat. De Meseta is nu echt begonnen.
Het platte landschap gaat ons gemakkelijk af. We maken snel kilometers en Matthijs' nieuwe schoenen lopen goed.
Het enige obstakel is een kudde schapen die ons tegemoet komen. Na een lunch in een prachtige tuin zijn de resterende kilometers een peulenschil.

In het stadje Fromísta lopen we Neil en Mary weer tegen het lijf. Zij raden ons een prachtige herberg aan waar ze zelf ook overnachten. We sluiten de zaterdagavond traditioneel af met bier en pizza.