Etappe 2

De wekker gaat om half zeven en een half uur later kunnen we ontbijten. Om half acht gaan we op pad. We krijgen een sandwich met geitenkaas mee van de herberg.
Het lijkt alsof we het klimmen al een beetje onder de knie hebben want de vele steile paden gaan ons goed af. De tassen voelen lichter aan en ons humeur is goed. Koeien, schapen en paarden lopen gewoon over de weg en zijn talrijk. Wat we zo mogelijk nog meer zien in witte bestelbusjes met oude Fransmannen. Gaan we nog eens naar vragen.
Het uitzicht is nog mooier dan gisteren, al trekt het op een gegeven moment dicht van de mist waardoor we soms niet verder dan 10 meter kunnen kijken. Na de Col de Bentearta gaat de camino een bos in en geeft de mist een soort spookachtig effect.
De echte beproeving kwam pas in de laatste kilometers, waar we enorm steil naar beneden moeten. Dat was slopend.
Roncesvalles is een pelgrimsnederzetting met een grote herberg. Bij aankomst brak de zon door en konden we lekker in het gras uitpuffen. Vanavond eten we een 'menu del peregrino' voor negen euro (drie gangen en wijn!).